Ik heb de banden vol met wind, nee ik heb ja niks te klagen :-)

Jaha, die fiets ging mee in het vliegtuig (zie links), en gaat ook zeker gebruikt worden hier in de buurt..... (zie rechts) - al zingend dat jahaaaa - ik heb ja niks te klagen

Het Tam Dao National park (waar ik nu woon) gaat onder andere door tot boven op de berg, waar op een afstand van 12km het dorpje Tam Dao ligt - een populaire weekend bestemming voor mensen uit Hanoi, want rustig en flink koeler.

Ik had het er met de mensen hier een beetje over gehad, en het was volgens de sportiefste colegas te doen, maar een flinke klim.. Meer iets voor over een tijdje dus - eerst ff oefenen.

Maar het eerste weekend wilde ik hier blijven (niet zoals de rest elk weekend naar Hanoi), voornamelijk om de buurt op de fiets te verkennen - kijken waar de marktjes/winkeltjes voor de broodnodige boodschappen zijn zodat ik niet mee hoef met t wekelijkse tripje (45minutes one way) naar de mall met de "Big C" een hele grote supermarkt..
Dat soort plekken vermijd ik liever..

De dorpjes en markt is het national park hek uit, en dan links. Logischerwijs ging deze jongen meneer dus eerst naar rechts, om te kijken of ik die 12 km naar boven niet even snel kon doen.
En wat een fantastische tocht omhoog.... 
Deze buurt staat bekend om zijn mistige miezerige bergen, maar die blijken echt een fantastisch gebied te zijn om te fietsen: echt heel sprookjesachtig... 

Onderweg tijdens 1 van mijn pauzes, reed een brommertje langs, die omdraaide, en naar me toe kwam. Zijn alcohol walm bereikte me eerst, en toen hij er ook was, hebben we denk ik een goed kwartier handen geschud, en gelachen, en op de schouders geklopt, en a good time was had by all.. toen bleek ook nog eens dat hij duits sprak (soort van) - dus ik eerst de toegangsweg tot mijn fiets blokkeren, want duits-sprekende noordvietnamezen ken ik nog niet zo goed, maar ja: alles duits het liefst preventief uit de buurt van mijn geliefde fiets houden, voor je het weet ben je weer 70 jaar aan het bedelen om die fiets terug te geven.. ;-)

Lang verhaal kort: dat bergop fietsen viel nogal tegen. Ik had de benen niet echt, en toen het steeds steiler werd, en ik zag dat ik nog 4km moest, ben ik lekker omgedraaid, en op zoek naar de markt zoals gepland, want daar houd ik van: plannen. Regelmatigheid. Overzicht. 

Ook natuurlijk om even een detour langs een klooster te doen waarvan ik een bordje op de weg naar boven had gezien. Superlieve buddhistische nonnen, en zeer mysterieuze sfeer met de mist en de beelden in het bos... Echt heel mooi.. Heel vredig.. Mistig/wolkerig, met van die belletjes, gongen, en een beetje gemediteergeluidjes, vrolijk met buddhistische vlaggen zwaaiende jongelui, maar ook de wat jongere nonnetjes die op z'n Julie Andrews 'n way out zoeken uit die reliflauwekul, en gewoon staan flirten naar de eerste de beste meneer die de moeite neemt om even op de fiets te komen buurten.. Nou zie ik mezelf niet meteen als een von Trapp die een nonnetje uit haar klooster weghaalt.. (is ook geen oorlog natuurlijk, en ik heb niet een legertje kinderen waarop gepast moet worden) Maartoch - beetje oppassen dat ik niet elk weekend hier ga zitten mediteren... :-/

Maargoed, het is ze nu niet gelukt om me daar te houden, dus via n omweg door wat dorpjes en rijstvelden, vol met hele lieve oude mensen die blij waren om mij op mn fietsje te zien, en vriendelijk probeerde een gesprek aan te gaan. 
Ik kom namelijk een stuk vriendelijker over dan de laatste blanken die ze een jaar of veertig geleden hadden gezien: die gekleed in groen waren en al wietrokend en rollingstonesliedjes zingend met hun zippos dorpen in de fik staken en de vrouwen verkrachtten en kinderen vermoorden. 
*en ja, ik heb inderdaad een heleboel vietnamoorlogsfilms gedownload en gekeken de laatste tijd..*

De "markt" zijn een paar stalletjes op straat, met overheerlijk fruit en groenten, en ik vind het heerlijk om met handen en voeten een pomelo, een paar kilo mangos, een paar kilo appels, en een paar kilo sinaasappels te regelen. Tellen kan ik gelukkig nog, dus dat gaat best goed.
En dan ook nog even een flesje wijn ergens in een klein winkeltje regelen, en een overheerlijk stokbroodje (lang leve de franse kolonisten back in the days ;-)

Dus met 7kg fruit en een uitstekend stokbrood in de rugzak 4 km terug de berg op naar huis.

Vlakbij huis (30m) is mijn local 'pub', dus ik stopte daar even om een halve liter bier voor 35 eurocent te nuttigen..