Feesje!!

Bruiloften in Vietnam zijn - misschien niet onverwacht - een hele andere aangelegenheid dan in Indo.
Ten eerste natuurlijk de aan- dan wel af-wezigheid van alcohol. En dat maakt alles sowieso anders.

Twee weken nadat ik hier begon was er de bruiloft van de meneer van de administratie. Het feit dat hij zo gay is als maar kan zullen we maar even buiten beschouwing laten, want compleet niet belangrijk voor mijn verhaaltje.

Het is hier gewoonlijk om er een dagenlang gebeuren van te maken. Ik snap de gang van zaken sowieso niet zo heel erg goed, maar dit is wat ik begreep: ik was uitgenodigd voor dag 1 - het feest bij de familie van de bruidegom. Het was een doordeweekse dag, dus na het werk een paar dierverzorgers gevraagd of we achterop de brommer konden, en off we go.
We (de vertaalsters, A, en ik) werden meteen hartelijk ontvangen door de vader van de bruidegom, en er moest natuurlijk meteen op gedronken worden met hem. 
Goede vent. 
Volgens mij had t officiele commune (gemeentelijke) gebeuren al plaatsgevonden, dus waren ze al getrouwd, maar de bruid en haar aanhang waren volledig afwezig op dit feest. De volgende dag zou het feest bij de familie van de bruid zijn, en dan de derde dag zouden ze nog een ceremonie hebben en dan samen naar huis gaan (huis van de ouders van de bruidegom - of was het nou bruid?). Ja, ik had dit graag goed willen begrijpen, maar dit was hoever ik kwam met mijn geinteresseerd vragen stellen, en begrijpen/opslaan. 
Want ja, in zo'n dorp is het natuurlijk best wel tof als er een blanke meneer aanwezig is, en wil iedereen met je proosten met een glaasje rijstwijn. 
Zonder grappen: er stond een rij mensen te wachten om met me te drinken.
En dan nog een keer.
en nog een keer.
etc.
En van die officiele commune meneren, die hebben allemaal zo'n uniform aan, dus weet ik dan ook niet meer of ik ze al gehad had of niet, maar op gegeven moment maakt dat ook niet meer uit.
De vertalers trokken zich op gegeven moment terug, maar ik had op dat moment geen vertalers meer nodig: gewoon leuk meelachen, knikken, op schouders kloppen, handen schudden, en drinken. 
Mooi werk, dat integreren.

En toen werd er bij de overbuurman de soundsystem aangezet, en mij vriendelijk gevraagd om te gaan dansen. Voor de goede orde: dit was toen ik met een groep van 6 mannen aan de tafel zat. Voor ik het wist stond ik met 15 mannen te dansen op redelijk slechte popmuziek. 

Gelukkig kon ik de vertaalsters ook overhalen, en deed A ook mee, dus was het niet een volledig mannelijke gebeurtenis. Niet dat ik maar een moment met de dames heb gedanst - want ik had continue een opdringerige meute mannelijke vrienden en familie van de bruidegom om me heen.
En het dorp liep uit om het allemaal te aanschouwen.

En toen, na 1.5 uur zwaar drinken, beetje eten, en 'n half uurtje dansen, kwam de politie, en werd het feest opgedoekt. Het was 21:00, en de volledige feestmeute was zwaar aangeschoten danwel ladderzat. 
Wel efficient :-)

Op een of andere manier konden 4 van de mannen van het dorp zich niet weerhouden om me te bedanken door een paar flinke zoenen te geven bij afloop, en terwijl ik het natuurlijk heel fijn vind om geaccepteerd te worden in de commune, staan dronken-natte kussen van mannen die ik niet versta of ken nog niet heel erg hoog op mijn lijstje van dingen te doen terwijl in Vietnam. Mocht ik ze overigens wel kennen of verstaan, dan staat het nog steeds redelijk laag op de lijst...
Maar het was wel tot groot plezier van de vertaalsters - en dat is ook mooi. 

Mijn brommerchauffeur probeerde nog heel fanatiek om mensen over te halen om verder te gaan in een karaoke bar (ik was al om, by the way: wooohoooo), maar werd al snel tot orde geroepen door de vertaalsters..
Dus gewoon netjes naar huis.

Mooie avond.